بسم الله الرحمن الرحیم 

 چون چشم هایش به سجده رفت؛ 

روحی در میان علقه ها دمیده شد.

که از سجده ای به سجده ی دیگر،

تصویر رویت کریمانه خدا بر آیینه چشم های مبارک بر خاک گذاشته اش، شفاف تر می گشت.

و چه کسی می توانست چشم های شما را ،

دیده باشد و

به سجده نیفتاده باشد...؟

مگر کسی که چشم های شما را در سجده ندید و روی برگرداند...!